شاهرود از منظر سیاحان دوره های صفویه تا قاجار

توجه سیاحان وگردشگران خارجی به ایران به ویژه در دوران صفویه وقاجاریه موجب رونق خاطره نویسی وسفرنامه نویسی گشت . سفرنامه هایی که در دوران صفویه تا پایان قاجاریه درباره ایران نوشته شده، نسبت به دورانهای قبل، از تعداد و کثرت زیادی برخوردار استو البته این فتح باب موجب شد سرزمین ایران بیشتر مورد توجه سیاحان خارجی قرار گیرد .شهرستان شاهرود به واسطه موقعیت ممتاز آب وهوایی واقتصادی و نیز واقع شدن درمسیرجاده ابریشم ودارا بودن آثار باستانی وعالمان وعارفان مشهور همواره مورد توجه وبازدید سیاحان وجهانگردان قرار گرفته است . و بسیاری از آنان نیز از این منطقه در سفرنامه ها وخاطرات خود به خوبی یاد کرده اند .در همین حال دوره های صفویه تاقاجاریه را می توان دوران رونق ورواج رفت وآمد سیاحان وجهانگردان به ایران دانست . روندی که افزون بر خلق ده ها سفرنامه وگزارش ارزشمند و نکات بدیع و مفید را که از روابط اجتماعی واقتصادی ایرانیان مغفول مانده وفراموش شده است ، بازیابی می کند . این پژوهش تلاش می کند بر اساس متدهای علمی و روش تحلیل تاریخی ضمن بررسی اوضاع اجتماعی ، اقتصادی ، فرهنگی شهرستان شاهرود در آثار سیاحان خارجی به نقش واهمیت تاریخی این منطقه در ادوار مذکور بپردازد . وآنچه از منابع وتحقیقات این پژوهش روشن است ، آنست که انعکاس اوضاع اجتماعی شاهرود و موقعیت جغرافیایی وقرار گرفتن آن در خط مواصلات اقتصادی هموارهبه عنوان یک نمونهی الگویی بیان کننده وضعیت ایران آن روزگار باشد .